ដោយ សុត្តន្តប្រីជា ឥន្ទ
ជាតិខ្លឹមចន្ទន៍ ទោះស្វិត ក្រៀមក្រញង់
មិនលះបង់ ក្លិនក្លែប សុគន្ធា
ដំរីសា ទោះចូល សឹកយុទ្ធនា
មិនលះបង់ លីលា ល្គងក្រាយ។
ជាតិអំពៅ ទោះនៅ ក្នុងយន្តគាប
មិនលះបង់ សភាព រសផ្អែមសាយ
ជាតិបណ្ឌិត ទោះមាន ទុក្ខក្នុងកាយ
មិនជិនណាយ លះបង់ ព្រះធម៌ថ្លៃ៕
ប្រភព៖ លោកនីតិបករណ៍, ១៩៥៣ (បោះពុម្ពលើកទីពីរ), ក្រុងភ្នំពេញ.
កែវមណី មិនមាន សព្វថ្មភ្នំ
គជៈកុម្ភ មិនមាន សព្វជេនជ័យ
ជាតិខ្លឹមចន្ទន៍ មិនមាន កើតសព្វព្រៃ
ប្រាជ្ញប្រពៃ មិនមាន កើតសព្វស្ថាន។
ប្រភព៖ លោកនីតិបករណ៍, ១៩៥៣ (បោះពុម្ពលើកទីពីរ), ក្រុងភ្នំពេញ.
៙ខ្លៅប្រៀនរៀនត្រាប់ស្តាប់តិចតួច
សំគាល់ថាខ្លួនស្រួចមិនចេះទាល់
មិនដឹងពុទ្ធពចន៍នៅសេសសល់
ដូចកល់កង្កែបបែបកំលៅ។
នៅក្នុងអណ្តូងរណ្តៅទាល់
មិនដែលទៅស្គាល់សមុទ្រជ្រៅ
សំគាល់អណ្តូងដែលខ្លួននៅ
ថាជ្រោះថាធំលើសនានា។
ប្រភព៖ លោកនីតិបករណ៍, ១៩៥៣ (បោះពុម្ពលើកទីពីរ), ក្រុងភ្នំពេញ.
<<អាច់ឫទេ?>>
ដោយ កេង វ៉ាន់សាក់
កម្មធ្វើសុទ្ធតែអំពើល្អ
ខ្មៅសឱយតែបានដល់អញ
អាច់នោមអាច់ចុះអញស្រឡាញ់
អញឈ្នះអញចាញ់អញមិនដឹង។
បើអាច់ម្តេចឡើយក្រអូបម្ល៉េះ?
ស្រូបអាច់មិនចេះស្រាកស្រានខឹង
ក្លែមអាច់ពួយអាច់ស្រួលស្រវឹង
ឱ! អាច់ឱយប្រឹងស៊ីអាច់ឯង។
បើខ្មៅក៏ខ្មៅសំបុរស
បើអាច់អាច់ល្អមិនបាច់តែង
បើស្អុយៗហួតក្រអូបឯង
ស៊ីសិនសឹមក្រែងអាច់…ឬទេ?៕
ក្រុងឡាន់ដិន ឆ្នាំ ១៩៤៨
ប្រភព៖ ចិត្តក្រមុំ, ១៩៦៣ (បោះពុម្ពលើកទីពីរ).
<<កាលណាលុយបានសោយរាជ្យ>>
ដោយ គយ សារុន
សព្វថ្ងៃនេះ ពិភពលោក កំពុងខំ
ប្រឹងរៀបចំ សម័យបោះ- ឆ្នោតសេរី
រើសមហា- ប្រធានា- ធិបតី
មួយជាថ្មី ឱយត្រួតត្រា មួយសាកល។
អាទិទេព ដែលត្រួតត្រា ពីមុនមក
ចាស់ជ្រុលជ្រក ចុះកម្លាំង ទន់ទុព្វល
ដកបេក្ខភាព ចាំតែផ្ទេរ តំណែងដល់
អ្នកឥទ្ធិពល ខ្លាំងពូកែ ថ្លៃឧត្តម។
ក្នុងចំណោម បេក្ខជន ពីរបីនាក់
គេឃើញជាក់ ថាខាងលោក លុយនិយម
មានមន្ត្រី គហបតី ធំស្តុកស្តម្ភ
ជួយឧបត្ថម្ភ ឱយបានត្រួត លើផែនដី។
បើជាលោក- លុយនិយម បានត្រួតត្រា
ឮគេថា នឹងលើយក សាច់ឈាមស្រី
ឱយឡើងធ្វើ ជានាយក- រដ្ឋមន្ត្រី
ឯលោកសី- លធម៌ត្រូវ ទៅធ្វើស្រែ៕
២៥ សីហា ៦៩
ប្រភព៖ កើតជាមនុស្សនេះ, ១៩៧២.
ព្រះអន្តរជាតិ
កាលមុនមនុស្សល្ងង់លង់ជំនឿ
ចិត្តស៊ប់ជាប់ជឿទៅលើព្រះ
ថាមានបារមីឫទ្ធិតេជះ
ជួយគេឱយសះស្បើយទុក្ខភ័យ។
ថាជួយឱយបានសុខចំរើន
សម្បូណ៌ទ្រព្យច្រើនមានជោគជ័យ
ឈ្នះមារសត្រូវផុតទោសពៃរ
ចៀសរួចចង្រៃរួចមរណា។
ខ្លះជឿព្រះឥន្ទឬព្រះព្រហ្ម
អាទិទេពធំព្រះអាល្លាហ៍
ព្រះពុទ្ធព្រះគ្រូព្រះសិវា
វិស្ណុទេវតា…ច្រើនហូរហែ។
ឥឡូវមនុស្សចេះពិចារណា
លែងជឿព្រះណាថាពូកែ
ព្រះច្រើនអង្គពេគឈ្លោះគ្នាអែ
គេបែរគោរព…‘‘ព្រះប្រាក់’’។
ព្រះនេះគេគោរពរួមគ្នា
លើកដៃវន្ទាញញឹមដាក់
គេដណ្តើមគ្នាចួនកាប់ចាក់
ព្រោះគេជឿជាក់ថាសក្តិសិទ្ធិ៕
២៥ កក្កដា ៦៩
ដោយ គយ សារុន (១៩៧២), កើតជាមនុស្សនេះ.
ទស្សនៈនៃសតវត្សរ
ស៊ីទៅ! ផឹកទៅ! រាំរែកទៅ!
សម័យឥឡូវត្រូវសប្បាយ
តិចដល់ខ្លួនចាស់បាននឹកស្តាយ
មិនបានស៊ីចាយឱយអស់ដៃ។
ស្រុកយើងឥឡូវបានថ្កុំថ្កើង
ជីវភាពយើងឡើងខ្ពស់ពេគក្រៃ
តើនៅខ្វះអ្វីទៀតសព្វថ្ងៃ
សំចៃធ្វើអ្វីលុយរាប់លាន
សតវត្សរទីម្ភៃវាដូច្នេះ
គេរាប់អ្នកចេះ ‘‘ស៊ី’’ ហួសឃ្លាន
ព្រោះឋានព្រះចន្ទ្រមានតែថ្ម។
ធ្វើម្តេចក៏ដោយឱយតែ មាន
លុយសល់រាប់លានគេហៅល្អ
ធ្វើម្តេចឱយតែផុតពីក្រ
ហៅកសាងបានបុណ្យបារមី៕
ប្រភព៖ កើតជាមនុស្សនេះ, ១៩៧២.
មើលមនុស្ស
គេស្រែកទាមទាររកយុត្តិធម៌
តឹងសរសៃកទាំងអស់គ្នា
ហាក់ដូចជាគេចង់បានវា
ជាងអ្វីនានាក្នុងលោកិយ។
គេពោលថាស្អប់អយុត្តិធម៌
ចង់ចរចៀសចាកជាប្រក្រតី
ចង់បំបាត់វាពីផែនដី
សូម្បីតិចតួចក៏មិនទុក។
ប៉ុន្តែបើប្រយោជន៍គេបាន
ចង់មានអយុត្តិធម៌ស្តុក
ក៏គេស្ងាត់មាត់ដូចគេចុក
រស់នៅស្រណុកជាធម្មតា។
ដូច្នេះមិនមែនជាយុត្តិធម៌
ដែលគេខំតវ៉ាពុះពារ
តែគឹប្រយោជន៍ដែលគេទារ
យុត្តិធម៌គ្រាន់ជាសំបកក្រៅ៕
ដោយ គយ សារុន (១៩៧២), កើតជាមនុស្សនេះ.
លត់ដំ
ដោយ ម៉ៅ អាយុទ្ធ
លត់ដំដែក ដែកថែបរឹង ព្រោះលត់ដំ
លំបាកខំ ខំតស៊ូ ឈ្នះលំបាក
ឃ្លាតចាកផុត ផុតពីទុក្ខ ព្រួយឃ្លាតចាក
ទុរ្ភឹក្សស្រាក ស្រាកស្រានស្រួល អស់ទុរ្ភឹក្ស។
ឧបសគ្គមាន មានតម្រិះ ឈ្នះឧបសគ្គ
គោស្ពឹកចាក់ ចាក់ញយៗ លឿនគោស្ពឹក
ល្ងាចព្រឹកដល់ ដល់បំណង ប៉ងល្ងាចព្រឹក
រៀនសូត្រញឹក ញឹកញាប់ចេះ ចេះរៀនសូត្រ។
ប្រភព៖ សម្លេងសាដៀវ, ១៩៨៨
ទឹកមាត់
ដោយ អៀង សាយ
បទគោពាត់ស្នឹង
ទឹកមាត់ដែលនៅក្នុងមាត់ខ្លួន
ខ្លួនលិតលេបផ្ទួនឥតខ្ពើមទេ
ទេបើចួនជាទឹកមាត់គេ
គេខាកខំរេរិះខ្ពស់ពិត។
ពិតហើយលទ្ធិរបស់ខ្លួន
ខ្លួនចេះតែស្ងួនមិនមានគិត
គិតឯលទ្ធិគេឆ្ងាយជិត
ជិតចួនពិនិត្យថាគេខុស។
ប្រភព៖ មេកាព្យ, ២០០៥ (បោះពុម្ពឡើងវិញ).
ទំព័រដួងចិត្តកវី 
សូមសរសើរកវីវ័យក្មេង…
nothing much! but i ain’t a poet; WHY I AM NOT A POET? Because I do not liken me to him.
សួស្តីប្អូន
បងសូមសរសើរប្អូន ពូកែតែងកំណាព្យ ពិតជាមានទេព្យកោសល្យមែន ។
អរគុណបងណាស់! ខ្ញុំក៏មិនយល់ពីខ្លួនឯងដែរ ហេតុអ្វីក៏ចេះតែមានគំនិតសរសេរបែបនេះ!;)
ពីព្រោះ ប្អូនមាននិស្ស័យនឹងវិស័យអក្សរសិល្ប៍ និង សិល្បៈ ហើយ គេនិយាយថាប្អូនមានគ្រូកាន់ណា ចឹងបានជាពូកែ ណា
ដាច់ខាតគឺមិនអាចទេ ខ្ញុំដឹងខ្លះពីរឿងគ្រូកាន់ដូចសង្វារឆៀងជាដើម! ប្រហែលជាការពីក្មេង ខ្ញុំមើលគំនូរជីវចលច្រើន រួមព្យាយាមចង់ចាំ និងស្រមៃវា រហូតដល់ចេះគូរគំនូរ និងរៀនតែងកំណាព្យ។ អាញស្តាញនិយាយថា ការស្រមើលស្រមៃសំខាន់ជាងចំណេះដឹង!!!;)
មនុស្សដែលមានទេពកោសល្យដូចប្អូន ចឹង មានតិចតួច ណាស់ ។ ញុំ មានបទពិសោធន៍ យូរឆ្នាំដែរ ក្នុងវិស័យអប់រំ មិនសូវមាន សិស្ស និស្សិត ប្រភេទដូចប្អូនទេ ។ សិស្ស និស្សិត សម័យបច្ចុប្បន្ន គ្រាន់តែសរសេរឃ្លា សាមញ្ញ ធម្មតា សរសេរស្តាប់មិនបាន ពិបាក យ៉ាប់ណាស់ ។ នេះ មកពី ពួកគេខ្សោយតាំងពីថ្នាក់ក្រោមមកម្លេះ ។
និយាយចឹង ខ្ញុំក៏ពុំមែនជាសិស្សឈ្លាសវៃពីដើមដែរ។ ថ្នាក់ទី១ គេចេះ ក ខ អស់គ្រប់គ្នា មានតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះមិនហ៊ានឆ្លើយថាមិនចេះ! ពេលរៀនចូលចិត្តតែម៉ោងអក្សរផ្ចង់និងគំនូរទេ សូម្បីចែកលេខក៏មិនចេះដែរ! ខ្ញុំចាប់ខ្លាំងពេលចេះពិចារណា ហើយក៏រៀនពីកុមាររបស់ខ្លួន។ ស្រមៃច្រើនពេក ឥលូវធ្វើទុកពេញក្បាល ទើបសរសេរបានច្រើនចឹង។
—ចេះស្រមៃ
No creation without imagination, no imagination without creation.–S. TAY, Sat, 19:53, 21/04/2012